Verzuring vormt de grootste bedreiging van onze historische krantencollecties uit de periode 1840-1950. Het industriële papier dat in deze periode werd gemaakt, bevat veel hout en aggressieve chemicaliën. Het papier wordt bruin, bros en heel breekbaar. Kranten, in de ogen van uitgevers en lezers een wegwerpproduct, werden dan ook nog eens op het goedkoopste, slechtste papier gedrukt.
Verzuring kan worden vertraagd door de bewaaromstandigheden te optimaliseren (constante temperatuur en luchtvochtigheid, goede verpakking, etc.). Het chemisch ontzuren van papier, waarbij de kwalijke stoffen uit het papier worden verwijderd, is een dure zaak. Het verbetert trouwens de broze papierkwaliteit niet. Alleen het verdere verval wordt gestopt.
Verzuurde kranten verbrokkelen en scheuren heel gemakkelijk bij het raadplegen. Daarom geven de meeste bewaarinstellingen hun kranten alleen nog via een kopie ter inzage. Vroeger gebeurde dat met behulp van microfilms. Tegenwoordig wordt er meer gekozen voor digitale kopieën.
10-06-2010 | Krantenmagazijn Universiteitsbibliotheek Leuven - Centrale Bibliotheek | © Vlaamse Erfgoedbibliotheek – Fotografie: Stefan Tavernier