Museum Plantin-Moretus wint Ultima Roerend Erfgoed

Tijdens een feestelijke avond in de Arenbergschouwburg in Antwerpen werden dinsdag de Ultimas uitgereikt. Dit feest is een terugblik op de talrijke inspanningen en prestaties van de culturele sector het afgelopen jaar. Met de cultuurprijzen eert minister Gatz de twaalf laureaten uit verschillende disciplines met een opmerkelijke erkenning. In de categorie 'Roerend erfgoed' kaapte het Museum Plantin-Moretus de hoofdprijs weg. 

De laureaten ontvangen een geldbedrag, een foto- en videoreportage en een bronzen kunstwerk van Philip Aguirre, La Ultima Isla.

Opnieuw valt er dus een instelling uit het brede boek-, bibliotheek- en letterenveld in de prijzen. De lezers van onze nieuwsberichten weten ongetwijfeld van de vele vruchtbare samenwerkingen die de Vlaamse Erfgoedbibliotheek al is aangegaan met het veelvuldig bekroonde museum Plantin-Moretus. Denk maar aan Boekensteun, Flandrica.be of STCV.

Juryverslag

Lees hieronder waarom de jury de prijs heeft toegekend aan het museum:

De voormalige privéwoning en uitgeverij-drukkerij van de wereldvermaarde familie Plantin-Moretus werd meer dan driehonderd jaar door dezelfde familie bewoond. De originele drukkerij-uitgeverij met inboedel en bedrijfs-en familiearchief, inclusief de typografische collecties, oude drukken en belangrijke handschriften werden goed bewaard en gedocumenteerd. Het Museum Plantin-Moretus onderscheidt zich dan ook van andere historische huizen omdat het het best bewaarde historische huis in Vlaanderen is.

Het Museum Plantin Moretus is Unesco-werelderfgoed. Er bestaat geen enkele twijfel over de waarde van de collectie. De wijze waarop dit museum het verleden koestert en doorgeeft, is van grote betekenis. Toch worstelde het museum met een uitdaging: het complex was verouderd en uitgeleefd, maar hoe kun je ingrijpen in zo’n waardevolle, historische site? Het was niet evident om het museum te actualiseren en om de collectie voor een breed publiek te presenteren zonder de intrinsieke kwaliteiten te verliezen.

Met een uitbreiding en herinrichting ging het museum in 2016 echter een nieuwe fase in. De keuzes die gemaakt werden door scenografen Caroline Voet en Leen De Brabandere zijn heel geslaagd en de verbouwing/uitbreiding van NoAarchitecten is van een uitmuntende kwaliteit. De vernieuwing toont hoe een eeuwenoud museum binnen de strikte regels van de Unesco-erfgoedzorg toch zeer actueel kan worden. Het hele museum spreekt een divers publiek aan en ook jongeren appreciëren de onderdompeling in het historische verhaal tijdens hun bezoek.

Dat deze delicate uitbreiding en herinrichting geslaagd is, is vooral te danken aan een goed opdrachtgeverschap van het museum.